شمعدان های پاراکاس؛ ژئوگلیفی شگفت انگیز در پرو - وبلاگ ماشا

به گزارش وبلاگ ماشا، ژئوگلیف ها، یکی از ابهام آمیزترین جاذبه هایی است که امروزه شاهد آن هستیم. برای آشنایی با شمعدانی های پاراکاس، یکی از این شگفتی های ماقبل تاریخ، همراه خبرنگاران باشید.

ژئوگلیف، نشانه هایی است که به صورت نوشتاری روی زمین کنده شده و اغلب دارای طولی بالغ بر صدها متر است. آثاری که دربرگیرنده پدیده ها و برجستگی های طبیعی زمین است که به دست انسان تغییر یافته و نمایانگر تصورات و تفکرات ذهنی او است.

شمعدان های پاراکاس (Paracas)، که به شمعدان های آند هم معروفیت یافته است، یکی از مشهورترین ژئوگلیف های ماقبل ترایخ است که در مکانی در شمال شبه جزیره پاراکاس و در خلیج پیسکو (Pisco)، در کشور پرو (Peru)، قرار گرفته است. جالب است بدانید که در نزدیکی آن، سفالینه ای کشف شده است از رادیوکربن که قدمت آن نیز به 200 سال پیش از میلاد، بازمی گردد. اثری که بیانگر دورانی از فرهنگ پاراکاس است. این ژئوگلیف منحصربه فرد، شبیه شمعدانی است و احتمال می رود طرح دو پایه آن که داخل خاک اجرا شده است، به وسیله سنگ هایی انجام شده که بعدها در زمانی دیگر در اطراف آن، قرار داده شده است. شمعدان های آند، روی تپه ای شیب دار و با عمقی 60 سانتی متری قرار گرفته و ارتفاع آن بیش از 181 متر است و به خوبی می توان تا فاصله حدود 20 کیلومتری از دریا هم، آن ها را مشاهده کرد.

در خصوص این ژئوگلیف ماقبل تاریخ، نظرات و برداشت های مختلفی ارائه شده است. یک افسانه اسطوره ای در بین عموم مردم در رابطه با این ژئوگلیف وجود دارد که آن را به خوزه دِ سن مارتین (José de San Martín: نخستین رئیس جمهور پرو، سپهسالار اهل آرژانتین و رهبر کامیاب آمریکای جنوبی که قهرمان ملی آرژانتین شناخه شده و سعی داشت به استقلال از اسپانیا، دست یابد)، نسبت می دهد. بعضی دیگر براین عقیده اند که این اثر شگفت انگیز، نماد و سمبلی ماسونی است. بعضی دیگر نیز معتقدند که دریانوردان و ملوانان این علامت را برای پیدا کردن خشکی و ساحل، ایجاد نموده اند. گروه دیگری نیز تصور می نمایند که ژئوگلیف پاراکاس، درواقع موتیف و تصویری از یک درخت در دنیای ماقبل تاریخ و متعلق به یک دوره ی زمانی در قاره آمریکا است.

هرچند سن دقیق شمعدانی های آند، تعیین نیست، ولی همانگونه که پیش تر بیان شد، به طور کلی شمعدانی پاراکاس، نمایانگر فرهنگ پاراکاس در دوره هزاره اول پیش از میلاد، است و باستان شناسان با کشف سفالینه پیرامون آن که دارای قدمتی متعلق به 200 سال پیش از میلاد است، معتقدند که به احتمال بسیار زیاد، این سفالینه متعلق به مردم پاراکاس است؛ با این حال نمی توان به درستی و با سندیت اظهار کرد که این مردم در ایجاد این ژئوگلیف، دخیل بوده اند و این در حالی است که هنوز علت ایجاد این پدیده ماقبل تاریخ برای باستان شناسان ناشناخته است.

روی هم رفته شکل این اثر شگفت انگیز، به صورت یک جسم سه شاخه مشاهده می گردد و احتمالا آن را نشان دهنده رعد و برق یا میله قدرت از خدای ویروکوچا (Viracocha: ویراکوچا بزرگترین خدای اسطوره ای در امپراطوری مردم بومی اینکا در آمریکای جنوبی است. خدایی که به عنوان خالق همه چیز یا ماده ای که تمام هستی از آن خلق و ایجاد شده و با دریا نیز مرتبط است، شناخته می گردد)، است. البته بعضی دیگر این ژئوگلیف را به کاکتوس شبیه می دانند.

فرانسیس جوزف (Frank Joseph: 1944)، تئوری جالبی در خصوص شباهت این ژئوگلیف به گیاهی توهم زا به نام جیمسون ارائه نموده است. این نویسنده آمریکایی معتقد است که ساکنین ماقبل تاریخ در پاراکاس، به شمال کالیفرنیا سفر نموده تا این گیاه را جمع آوری نمایند. او براین باور است که این ژئوگلیف نیز برای یاری به راهیابی آن ها ساخته شده است. قطعا ژئوگلیک پاراکاس، ارائه دهنده مفهومی خاص است و این پدیده با خطوط نازکا (Nazca)، نشان می دهد که ما چگونه فرهنگ های قبل از کلمبیا و این مکان ها را درک کنیم.

گردشگران و بازدیدنمایندگان بهتر است برای بازدید از این اثر شگفت انگیز ماقبل تاریخ، از یک راهنمای مسئول و معتبر، یاری گرفته و تحت نظارت و سرپرستی راهنما، از این منطقه بازدید نمایند.