15 بازی تیراندازی اول شخص برتر برای کامپیوتر - وبلاگ ماشا

به گزارش وبلاگ ماشا، در دو دهه گذشته بازی های تیراندازی اول شخص معرکه ای برای کامپیوترهای شخصی ساخته شده اند. بدون شک این بازی ها یکی از دلایل پیشرفت و محبوبیت پلتفرم کامپیوترهای شخصی هستند. این بازی های به ما اجازه می دهند که از اعماق جهنم در بازی دووم به سمت و سوی سیاره های دوردست در بازی تایتان فال سفر کنیم. بعضی از این بازی ها مانند هاف لایف 2 ما را به گونه ای در روایت معرکه و خاص خود غرق می نمایند که فراموش کنیم در دنیاهایی مجازی هستیم.

کامپیوترهای شخصی از همان اوایل کار خود بستر شماره یک بازی های تیراندازی اول شخص بودند. از ولفنشتاین سه بعدی گرفته تا نسخه های اولیه بازی دووم، همگی کاری کردند که بازیکنان به جای پریدن از روی سکوها یا نقش آفرینی به عنوان مأموران پادشاه، اسلحه به دست بگیرند و به جنگ نیروهای شیطانی بفرایند.

بازی های تیراندازی اول شخص بر خلاف ظاهر ساده اشان که ممکن است فقط و فقط در هدف گیری و شلیک خلاصه گردد، از عظیمترین، عمیق ترین و مهارت محورترین سبک های بازی های ویدیویی هستند. برای پیروزیت در این بازی ها عوامل بسیار بیشتر و متنوع تری از فقط قرار دادن نشان گر اسلحه رو دشمن و کلیک کردن دخیل هستند. بازی های تیراندازی اول شخص بازیکنان را مجبور می نمایند تا محیط را آنالیز نمایند، به سرعت در میدان نبرد جابه جا شوند، دشمنان را شناسایی و اولویت بندی نمایند، مراقب مهمات خود باشند، در صورت داشتن هم تیمی استراتژی بچینند و اگر خوش شانس باشند و همه این ها را به درستی انجام دهند، در نهایت نشان گر اسلحه را روی دشمن بگذارند و شلیک نمایند.

تجربه بازی های تیراندازی اول شخص روی کنسول ها خیلی راحت تر شده. به لطف کنترلرهای دقیق امروزی و بهینه سازی های نرم افزاری مختلف برای هدف گیری، بازیکنان می توانند روی کنسول ها هم این بازی ها را تجربه نمایند و حتی دست به حرکات مهارتی هم بزنند. با تمام این تفاسیر هنوز هم کامپیوترهای شخصی مکان اصلی تجربه این بازی ها هستند.

موس های کامپیوترها آزادی بسیار بیشتری به بازیکنان می دهند و محدودیت مهارتی آن ها برای انجام حرکات حرفه ای، معقولانه تر از کنسول ها است. البته داشتن موس تنها مزیت تجربه بازی های اول شخص روی کامپیوترهای شخصی نیست. درباره بازی هایی صحبت می کنیم که جهانی آن ها از زاویه دید یک فرد دنبال می گردد، حرکات دوربین بسیار زیاد و شدید هستند. در چنین شرایطی داشتن دسترسی به نرخ فریم های بالاتر مانند 60 و حتی 120 می تواند یاری عظیمی برای بازیکنان باشد. البته کنسول های نسل نهم بسیاری از بازی ها را با نرخ فریم 60 اجرا می نماید اما کامپیوترهای شخصی هنوز هم پرچم دار اجرای بازی ها با نرخ فریم های بالا هستند.

مجموعه بسیار عظیم و نفیسی از بازی های تیراندازی اول شخص روی کامپیوترهای شخصی پیدا می گردد که تهیه کردن لیست بهترین های آن ها به هیچ وجه راحت نیست. در ادامه لیستی از بهترین بازی های کامپیوتری تیراندازی اول شخص را برای شما آماده نموده ایم. با وجود این که بعضی از بازی های این لیست قدیمی هستند و ممکن است به ظاهر در مقابل بازی های پرزرق و برق امروزی چندان جذاب به نظر نیایند اما حقیقتا این بازی ها المان های به خصوصی در خود دارند که زمان و مکان نمی شناسند. این که بعضی از بازی های قدیمی این سبک هنوز هم می توانند حسابی سرگرم نماینده باشند نشان دهنده خوش ساخت بودن و ارزش بسیار بالای آن ها است. بازی هایی که در این لیست حاضر هستند بر اساس ترتیب خاصی چیده نشده اند.

Unreal Tournament

بیشتر گیمرهای نسل جدید شرکت اپیک گیمز را فقط با بازی فورتنایت می شناسند. با وجود این که بازی فورتنایت یکی از شناسه های دهه گذشته بازی های ویدیویی در تاریخ به شمار می آید، سابقه شرکت اپیک گیمز بسیار مهم تر و عظیم تر از ساخت یک بازی محبوب است. ساخته شدن بازی آنریل تورنمنت چیزی بود که برای شرکت اپیک گیمز اسم و رسمی به پا کرد. در سال 1999 که هنوز هم بازی های شرکت اید سافت ویر (id Software) بازار بازی های تیراندازی اول شخص را قبضه نموده بودند پدیده ای به نام آنریل تورنمنت پا به عرصه وجود گذاشت. این بازی شباهت بسیار زیادی به بازی بازی Quake Arena داشت؛ البته با مسائل حاشیه ای کمتر.

در این بازی اسلحه های مختلفی وجود دارد که هر کدام از آن ها به درد موقعیت هایی خاص و حتی سبک بازی های مختلف می خورند. از اسلحه سمی گرفته تا اسلحه ای که تیغه شلیک می نماید. هر کدام از این اسلحه ها حالت های استفاده ثانویه هم دارند. علاوه بر اسلحه ها، نقشه های بازی آنریل تورنمنت هم عالی هستند. این نقشه ها توسط مهندسان دیوانه طراحی شده اند و همگی بستری عالی برای خلق لحظات ناب و سرگرم نماینده هستند. میراث بازی آنریل تورنمنت هم نباید فراموش گردد. مانند بیشتر بازی های کامپیوتری آن دوره، بازی آنریل تورنمنت هم بسیار انعطاف پذیر است و به لطف هوادارانی که اهل دستکاری بازی هستند حسابی عظیم شد. فعالیت های کاربران برای فراوری محتوای جدید به قدری رونق پیدا کرد که شرکت اپیک گیمز در امتداد ساخته شدن بازی آنریل تورنمنت، موتور این بازی را با نام آنریل انجین منتشر کرد. موتوری که طی بیست سال حسابی عظیم شده و یکی از عظیمترین موتورهای بازی سازی حال حاضر است.

Dusk

این روزها بازی های زیادی در تقلید از بازی های اول شخص قدیمی ساخته می شوند. با وجود این که بازی داسک در نگاه اول یکی دیگر از این بازی ها است اما میان این بازی و دیگر بازی های نوستالژی تفاوت های مهمی وجود دارد. بیشتر بازی های این مدلی کوشش می نمایند تا فقط حس و حال اجداد خود را شبیه سازی نمایند و با وجود این که به خودی خود آثار سرگرم نماینده ای هستند، به چیزی فراتر از ایجاد یک حس و حال قدیمی نمی رسند. بازی داسک فراتر از این اهداف است و چیزی بهتر از تکرار یک حس و حال قدیمی را ارایه می دهد.

همانند عظیم ترین نام هایی جهانی بازی های تیراندازی اول شخص از جمله هاف لایف و دووم، بازی داسک پر از مراحل معرکه و به یاد ماندنی است. طراحی مراحل این بازی چیزی کمتر از خارق العاده نیست. تیراندازی این بازی هم دقیقا همان طور که از یک اثر عالی انتظار می رود دقیق و لذت بخش است و شلیک با اسلحه ها حس قدرت می دهد؛ این حس وقتی بهتر می گردد که بازی دامنه وسیعی از دشمن های قدرتمند و سریع خود را در مقابل بازیکن قرار می دهد.

در کنار تمام این ها، سرعت حرکت بازیکن در این بازی باعث می گردد وقتی که شخصیت بازی را کنترل می کنید نیش تان تا بناگوش باز گردد. این ویژگی ها کاری می نمایند تا بازی داسک بهترین بازی دهه نود میلادی باشد که در این دهه منتشر نشده. این بازی کوچک مستقل حسابی ترکانده و کاری نموده که همه بفهمند چرا شوترهای کلاسیک هنوز هم عالی هستند. تا فراموش ننموده ایم بگوییم که موسیقی متال و رگباری این بازی به قدری خوب است که حتی می توانید بیرون از بازی به آن گوش دهید. وقتی آهنگ های پرشور این بازی به خودی خود فشار خون را بالا می برند، باید خودتان حساب کنید که حین بازی کردن می توانند چکار نمایند.

Escape from Tarkov

تعداد بی شماری از بازی های تیراندازی اول شخص وجود دارند که واقع گرایی خود را جار می زنند اما هیچ کدام از آن ها به گرد پای وسواس توسعه دهندگان بازی فرار از تارکو در ساخت اسلحه ها، افزونه اسلحه ها و موضوعات مربوط به تیراندازی نمی رسند. نه تنها در این بازی 60 اسلحه وجود دارد که این عدد روز به روز عظیمتر هم می گردد، بلکه تمام این اسلحه ها را می توان به هر شکل دلخواه تغییر داد و تمام ویژگی های آن ها را تا حدی شخصی سازی کرد که نتوان تشخیص دادن اسلحه اصلی و شخصی سازی شده یکی هستند. در این بازی می توان از لوله، خشاب، دوربین، چراغ قوه و دسته های اضافه گرفته تا روپوش لوله، قنداق، گلنگدن، سرلوله و پیستون گاز را تغییر داد. شدت شخصی سازی اسلحه ها در این بازی به شکلی است که امکان ندارد دو اسلحه دقیقا مشابه را در جهانی بازی پیدا کنید.

این سطح از شخصی سازی ممکن است باعث گردد که بازیکنان تازه وارد یا کسانی که علم زیادی درباره اسلحه ها ندارند نتوانند این بازی را به راحتی آغاز نمایند. در چنین شرایطی بازیکن بعد از پرداخت هزینه های مختلف و پر کردن کوله پشتی خود از افزونه های اسلحه ها کم کم ارتباط میان اسلحه ها و بخش های شان را درک می نماید. این درک و فهم تا جایی بالا می رود که بازیکن استاد اسلحه های خود می گردد و به مرور زمان با آن ها اتصال احساسی برقرار می نماید! قسمت آخر این ماجرا در بازی فرار از تارکو خیلی مهم است. در صورتی که در این بازی به شما حمله گردد و دشمنان پیروز شوند شخصیت بازی شما را بکشند، آن ها می توانند اموال شما را غارت نمایند و به این ترتیب اسلحه هایی که مدت ها برایشان وقت گذاشته بودید را برای همواره از دست می دهید.

قوانین بی رحمانه بازی فرار از تارکو می توانند کاری نمایند که این بازی برای بازیکنان تازه وارد ترسناک به نظر بیاید. با وجود این که در این بازی اسلحه های باز کنان به راحتی از دست می فرایند اما از سمت دیگر، به دست آوردن اسلحه ها هم چندان سخت نیست. در این بازی می توان با داشتن اسلحه ای متوسط سراغ دیگر بازیکنان رفت و بعد از غارت کردن آن ها، صاحب اسلحه ها و تجهیزات سطح بالا شد. علاوه بر امکان برداشتن اسلحه های دیگر بازیکنان بعد از شکست دادن آن ها، این بازی یک سیستم مبادله هم دارد که همه چیز آن توسط بازیکنان تعیین می گردد. یعنی ممکن است حین بازی کردن یک آیتم به ظاهر بی ارزش را پیدا کنید که بازیکن دیگری حاضر باشد اسلحه ای سطح بالا را با آن معاوضه کند.

یکی دیگر از تفاوت های بازی فرار از تارکو در مقابل دیگر بازی های این لیست، وجود داشتن دشمن های واقعی و کامپیوتری است. در نقشه بازی هم می توانید با بازیکن های دیگر رو به رو شوید و به جنگ آن ها بروید، هم این که در مکان های مهم نقشه بازی با جوخه ای از سرباز هایی که توسط هوش مصنوعی کنترل می شوند بجنگید. هر نبرد این بازی در نقشه ای عظیم رخ می دهد. بازیکنان واقعی در حاشیه نقشه و بازیکنان کامپیوتری در مکان های کلیدی نقشه بازی (که معمولا منبع تجهیزات سطح بالا در بازی هستند) وارد جهانی بازی می شوند. در هر دست از این بازی تا چهل دقیقه وقت دارید که حمله کنید، تجهیزات را بر دارید و غنایم خود را به مکان های خروجی برسانید. در صورتی که حین بازی بمیرید تجهیزاتی که قبل از مرگ به نقاط بازگشتی رسیده اند برای شما باقی می مانند و اسلحه هایی که همراه خود داشتید از دست می فرایند. نکته مهم این است که حین فرار کردن از تارکو خروجی ها در نقطه مقابل جایی که بازیکن وارد بازی می گردد قرار دارند و بازیکنان حین رسیدن به نقاط خروجی حتما با رقیب های خود برخورد می نمایند.

Titanfall 2

شرکت الکترونیک آرتز (EA) قسمت دوم بازی تایتان فال را بر پایه همان قسمت اول ساخت و همه چیز را از هر نظر گسترش داد؛ طوری که بازی تایتان فال 2 به یکی از بهترین بازی های سال 2016 تبدیل شد. هیچ چیزی شبیه به ترکیب مبارزات روبات های عظیم و خلبان های سریع آن ها را به گونه ای که در بازی تایتان فال 2 پیاده سازی شده، در هیچ کجا پیدا کنید. حتی بخش تک نفره این بازی هم عالی است و علاوه بر این که بازیکنان را به خوبی با مکانیک های اصلی آشنا می نماید، روایت جمع وجور و سرگرم نماینده ای دارد.

تیم توسعه دهنده بازی تایتان فال 2 در ساخت بخش تک نفره این بازی اصلا سراغ ساخت صحنه های حماسی و پر از انفجار نرفته اند و کاملا به مکانیک های گیم پلی کم نظیر این بازی اتکا نموده اند. با توجه به این که گیم پلی این بازی هیجان بسیار بالایی دارد، ساختن یک بخش تک نفره که فقط روی نقطه قوت بازی تمرکز می نماید اصلا عجیب نیست. در این بازی فقط کافی است تا با راه رفتن روی دیوارها دشمنان را تعقیب کنید یا صدای شلیک شات گان قدرتمند را بشنوید تا متوجه شوید گیم پلی سرگرم نماینده می تواند به تنهایی یک بازی را حسابی سرگرم نماینده کند.

استودیوی ریسپاون (Respawn) به بهبود بخش تک نفره بازی تایتان فال 2 بسنده ننموده و یک بخش همکاری هم در بازی قرار داده. این بخش همکاری در کنار بخش چندنفره اصلی باعث می گردد که بازی تایتان فال 2 را یکی از بهترین بازی های تیراندازی اول شخص اعلام کنیم. کلاس های متنوعی در این بازی وجود دارند و به دنبال آن ها می توان در نبردهای بازی با سبک مبارزه های مختلفی جنگید. بازی تایتان فال 2 با این ویژگی های خود به بازی های رباتی جان تازه ای می دهد.

با وجود این که هنوز هیچ حرفی از بازی تایتان فال 3 زده نشده، بازی ایپکس لجندز را داریم که دنباله معنوی تایتان فال 2 به شمار می رود، در جهانی تایتان فال جریان دارد و یکی از بهترین بازی های بتل رویال موجود است. البته در این بازی خبری از ربات های عظیم الجثه یا راه رفتن روی دیوار نیست اما همان گیم پلی تیراندازی معرکه ای که در بازی تایتان فال وجود دارد، به نحو احسن پیاده سازی شده.

Wolfenstein 2: The New Colossus

بازی ولفنشتاین: نظام نوین یکی از مهم ترین بازی های تیراندازی اول شخص دهه گذشته به شمار می رود. در شرایطی که بازی های تیراندازی اول شخص فقط از بازی های کال آو دیوتی پیروی می کردند، ولفنشتاین از گور برخاست تا نشان دهد بازی های اول شخص کلاسیک هنوز هم حرفی برای گفتن دارند. این بازی ثابت کرد بازی های این سبک برای پیروزیت احتیاجی ندارند که حتما نظامی باشند و همه جای آن ها را رنگ های خسته نماینده گرفته باشد. به دنبال پیروزیت بازی ولفنشتاین: نظام نوین، بازی های تیراندازی اول شخص تنوع بیشتری به خود گرفتند و آثار با ارزش مختلفی از این سبک عرضه شدند. دنباله خود بازی ولفنشتاین: نظام نوین هم یکی از این بازی ها است.

بازی ولفنشتاین 2: کلوسوس جدید دنباله ای شگفت انگیز برای یک بازنگری (ریبوت) عالی است. حتی با وجود این که تمام بخش های این بازی در بهترین شرایط ممکن نیستند هم می توان از تجربه قسمت دوم بازی ولفنشتاین لذتی بی حد و حصر برد. توسعه دهندگان این بازی دوباره نشان دادند که می توان در کنار روایت داستانی درگیرنماینده، گیم پلی لذت بخشی را ارایه داد.

ماجرای این بازی دقیقا بعد از انتها قسمت قبلی آغاز می گردد. بلاسکویچ بعد از شکست دادن نازی ها در بیمارستان بستری شده و مجبور است یک بار دیگر هم سراغ ارتش آلمانی برود. در جهانی این بازی نازی ها در جنگ جهانی دوم پیروز شده اند و تمام جهان را تصاحب نموده اند. تمام این ماجراها بهانه ای هستند تا گیم پلی سریع و معرکه بازی ولفنشتاین را داشته باشیم.

DOOM / DOOM Eternal

از بازی هایی که به دنبال ولفنشتاین: نظام نوین آمدند صحبت می کردیم؛ دو بازی اخیر دووم سلطان این بازی ها هستند. دووم های جدید شگفت انگیزند. اگر با دقت به این بازی ها نگاه کنید می توانید لابه لای گرافیک امروزی و تکه تکه کردن هیولاها، روح بازی اصلی که در سال 1993 منتشر شده بود را به خوبی ببینید. بازی های جدید دووم طراحی مرحله بی نظیری دارند که از این نظر آن ها را به بهترین بازی های کل این سری تبدیل می نماید و باعث می شوند مبارزه با هیولاها حسابی دلپذیر باشد.

دووم های جدید فقط همان بازی های قدیمی با رنگ و لعابی تازه نیستند. این بازی ها در حالی که اصل و نسب خود را کنار نگذاشته اند اصلا از داشتن ویژگی های امروزی مانند ارتقای شخصیت و مأموریت های جانبی خجالت نمی کشند. با وجود این که سرعت حرکت بازیکن در بازی های دووم جدید در حد بازی های کلاسیک این سری نیست اما وقتی سرعت حرکت دووم اسلیر را با دیگر بازی های تیراندازی اول شخص مقایسه می کنیم تفاوت عظیمی وجود دارد. البته در این دو بازی و مخصوصا دووم اترنال، شخصیت دووم اسلیر در هر سه بعد حرکت می نماید. در این بازی ها علاوه بر این که روی زمین جا به جا می شوید، توان حرکت عمودی هم دارد و می توانید مبارزات هوایی پرهیجانی داشته باشید.

در کنار سرعت بالای حرکت و کنترل شخصیت عالی، سیستم Glory kill کاری می نماید که جریان مبارزات بازی عالی تر هم بگردد. این سیستم به گونه ای است که اگر سلامتی دشمنان تا حد تعیینی پایین بیاید می توان با یک دکمه کار آن ها را ساخت و بعد از دیدن یک انیمیشن دیوانه وار، مقداری خون دریافت کرد. این مکانیک به ظاهر ساده باعث می گردد که هرچقدر خون کمتری داشته باشیم مجبور شویم مهاجمانه تر بازی کنیم و همواره در حال حرکت باشیم. البته علاوه بر این مکانیک ها، دووم اسلیر تا دندان مسلح است و هیچ چیزی جلودار او برای دفاع از کهکشان در مقابل شیاطین جهنمی نیست. موسیقی بی نظیر میک گوردون را هم در کنار این پکیج بگذارید تا بازی دووم اترنال به بهشت هواداران بازی های اول شخص تبدیل گردد.

بازی های دووم (ساخته 2016) و دووم اترنال هر دو بازی های معرکه ای هستند و انتخاب کردن یک بازی از میان آن ها به قدری سخت بود که تصمیم گرفتیم هر دو بازی را پیشنهاد دهیم. در بعضی بازی های دنباله دار، بازی جدیدتر دقیقا از همان صحنه ای که بازی قبلی تمام شد بود آغاز می گردد. این موضوع از دیدگاه گیم پلی برای بازی دووم اترنال صدق می نماید. یعنی وقتی بازی دووم اترنال را آغاز می کنید بیشتر مکانیک ها و قدرت های بازی قبلی را دارید و هرچقدر در بازی پیش می روید قابلیت ها و قدرت هایی که کاملا جدید هستند را آزاد می کنید؛ طوری که انگار تجربه بازی دووم اترنال ادامه قسمت قبلی است. البته دووم اسلیر تنها کسی که نیست در بازی دووم اترنال قوی تر شده و در ادامه بازی قبلی، دشمنان هم قوی تر شده اند. اگر با بازی هایی که کمی چالش برانگیز هستند اما به بازیکن تجهزات زیادی برای قدرت نمایی می دهند مسئله ای ندارد، پیشنهاد می کنیم هر دو بازی را به ترتیب بازی کنید که به هیچ وجه پشیمان نخواهید شد.

Call of Duty: WWII

دوران آینده ای سری بازی های کال آو دیوتی را به خاطر داریم. دوره ای که هر بازی جدید از این سری مثل بازی قبلی بود و همه از آمدن بازی های آینده محور خسته شده بودند. این جا جایی بود که شرکت اکتیویژن باید به ریشه های این سری باز می گشت و کمی از نبرد های آینده ای فاصله می گرفت. به همین دلیل بازی کال آو دیوتی: جنگ جهانی دوم آمد تا به این سری تازگی بخشد. تمام هواداران از آمدن این قسمت جدید که مانند بازی های اول این سری، جنگ جهانی دوم را به تصویر می کشید راضی بودند.

البته با وجود تفاوت هایی که بازی کال آو دیوتی: جنگ جهانی دوم با کال آو دیوتی های هم دوره خود دارد، این بازی هنوز هم از پایه و اساس کال آو دیوتی است. ینی در بخش چندنفره این بازی مبارزات بسیار پرسرعت هستند و فقط چند ثانیه احتیاج است که بکشید یا کشته شوید. علاوه بر بخش های تک نفره و چندنفره، این بازی یک بخش همکاری زامبی هم دارد که می تواند ساعت ها سرگرم نماینده باشد.

البته این بازی یک بخش جدید به نام حالت جنگ هم دارد که از دیگر حالات بازی آرام تر است و برای پیروزیت از آن باید با استراتژی جلو رفت. برخلاف بیشتر حالات بازی کال آو دیوتی که حرکت سریع در آن ها حرف اول را می زند، در حالت جنگ باید فقط به انجام هدف های تعیین شده توجه کرد. در این حالت بازیکنان دو تیم می شوند؛ یک تیم هدفی دارد و باید به سمت آن پیشروی کند در حالی که تیم دوم باید مانع رسیدن تیم اول به هدف بگردد. مثل بیشتر بازی های این سری، بازی کال آو دیوتی: جنگ جهانی دوم حسابی برای کامپیوترهای شخص بهینه شده و با داشتن بخش های مختلف خود یکی از بهترین بازی های تیراندازی اول شخص موجود است.

Overwatch

بازی اورواچ در نگاه اول ترکیبی از بازی های لیگ آو لجندز و تیم فورترسس 2 است که بخش های جذابی از هر دو بازی را برای خود برداشته. البته این ترکیب در مجموع باعث شده تا بازی اورواچ به خودی خود اثر جدیدی باشد و به شکل تازه ای ما را سرگرم کند. هر کدام از شخصیت های این بازی جذابیت مخصوص به خود را دارند. هر بازیکن می تواند با توجه به سبک بازی خود، قهرمان محبوبش را پیدا کند و در این بازی غوغا به راه بی اندازد.

مهم ترین اولویت در بازی اورواچ کار تیمی است. در این بازی چندان اهمیتی ندارد که چند دشمن را کشته اید و چند هدشات به ثمر رسانده اید. بخش مهم تر بازی مربوط به این می گردد که در نقش شخصیت پشتیبان چند نفر را دوباره زنده نموده اید یا قطار بازی را چقدر جلو برده اید. تعیینا حین رسیدن به این اهداف باید از قابلیت های متنوع و مهم شخصیت های بازی هم استفاده کرد.

با وجود این که بازی اورواچ در ابتدای عرضه خود مثل حالا پر و پیمان نبود اما عرضه این بازی تازه کار شرکت بلیزارد را آغاز کرد. شرکت بلیزارد با انتشار آپدیت های دوره ای مرتب که ویژگی ها و شخصیت های تازه به بازی اورواچ می آورند کاری کرد که این بازی عظیم و عظیمتر گردد. این بازی حتی لیگ مسابقه حرفه ای هم دارد. البته برای لذت بردن از بازی اورواچ واجب نیست که حتما در مسابقات حرفه ای شرکت کنید و اتفاقا یکی از جذابیت های این بازی راحتی آغاز آن است.

Counter Strike: Global Offensive

آغاز کردن بازی کانتر استرایک: گلوبال آفنسیو مانند تصادف با تانک است. در این راه با بازیکنانی روبه رو می شوید که برای سال ها کانتر استرایک بازی نموده اند و نقشه های بازی را مثل کف دست شان می شناسند. توسط تک تیراندازهایی کشته می شوید که هزاران امتیاز دارند و و به محل دیده بانی شان چسبیده اند. با بازیکنانی برخورد می کنید که تمام اطلاعات مربوط به این بازی را به شکلی حفظ نموده اند که می توانند در خواب به زبان بیاورند.

پس چرا باید سراغ چنین بازی وحشتناکی برویم؟ زیرا پیشروی در رنکینگ های این بازی دست آوردی بی مانند است. رسیدن به سطوح بالا در این بازی صبر، مهارت و تمرین زیادی می طلبد و اگر بتوانید ممارست کنید، حس رضایتی که انتظار شما را می کشد عالی است. از آن جا به بعد کانتر استرایک: گلوبال آفنسیو تبدیل به یک بازی محشر می گردد که استفاده از مهارت هایی که در آن کسب نموده اید واقعا حس خوبی دارد.

طراحی نقشه های این بازی به قدری خوب است که به جرات می گوییم نقشه های بازی کانتر استرایک از بهترین نقشه های تاریخ هستند. بی دلیل نیست که نقشه هایی که در بازی های اول سری کانتر استرایک طراحی شدند هنوز هم در این بازی استفاده می شوند. البته این نقشه ها به مرور زمان به روزرسانی شده اند و سازندگان آن ها سعی می نمایند با ایجاد تغییرات جزیی، آن ها را بهتر نمایند.

البته که بازی کانتر استرایک: گلوبال آفنسیو یک بازی امروزی است و در آن می توانیم ویژگی های مدرنی را مانند پرداخت درون برنامه ای برای آیتم های ظاهری ببینیم. البته ویژگی امروزی مهم تری که تجربه بازی کانتر استرایک: گلوبال آفنسیو را بهتر می نماید قابلیت یافتن بازی های آنلاین به شکل اتوماتیک است. مانند بیشتر بازی های امروزی، این بازی بر اساس آمار و مهارت بازیکنان آن ها را در مقابل یکدیگر قرار می دهد تا بازیکنان هر بازی در یک سطح باشند. با وجود این که تمام بازیکنان هر دست از این بازی دقیقا در یک حد نخواهند بود اما به لطف این قابلیت بازیکنان با تعادل بهتری در مقابل یکدیگر قرار می گیرند.

Half Life 2

به دنبال آمدن بازی هاف لایف که بی چون و چرا یک شاهکار بااهمیت است، هیچ کس فکرش را نمی کرد شرکت ولو (Valve) بتواند یک بازی بهتر از اثر قبلی خود فراوری کند. با وجود پیش داوری ها، بازی هاف لایف 2 آمد. این بازی نه تنها از قسمت قبلی خود با اختلاف بهتر است، بلکه به عقیده بسیاری از گیمر ها، بهترین بازی عرضه شده برای پلتفرم کامپیوترهای شخصی در تمام تاریخ است. چنین ستایش هایی به هیچ وجه گزاف گویی نیستند. با نگاه به کیفیت بازی هاف لایف 2 به خوبی می توانیم بلوغ شرکت ولو را ببینیم.

همه چیز بازی هاف لایف 2 از هاف لایف اصلی که در سال 1998 عرضه شده بود عظیمتر است. محیط ها، دشمنان و داستان بازی همگی پیشرفت نموده اند. هوش مصنوعی شخصیت های بازی بهبود یافته. شخصیت هایی که در طول داستان بازی معرفی می شوند واقعی هستند و تنها وظیفه آن ها مردن در میانه داستان نیست. در نهایت موتور فیزیکی بازی هاف لایف 2 را داریم که در زمان خود بی نظیر و همه را انگشت به دهان نموده بود.

شرکت ولو دوباره با جادوی عجیب خود ما را مسحور محیط های بازی هاف لایف می نماید. با وجود این که محیط های بازی هاف لایف 2 با اختلاف از قسمت اول عظیمتر هستند اما هنوز هم می توانیم توجه شرکت ولو به جزییات را در این بازی ببینیم. به لطف تمام این ویژگی ها، بازی هاف لایف 2 از جذاب ترین و درگیر نماینده ترین بازی های تیراندازی اول شخص تاریخ است و حتی با وجود این که گذشت زمان جلای این بازی را کاهش داده، هنوز هم می توان از گشت و گذار در جهانی بازی لذت برد.

Rainbow Six Siege

به لطف پشتیبانی های ممتد شرکت یوبی سافت، بازی رینبو سیکس سیج از اثری خسته نماینده و فراموش شدنی که در سال 2015 وارد بازار شد، به یکی از بهترین و درگیرنماینده ترین بازی های تیراندازی اول شخص موجود تبدیل شده. حالا این بازی یکی از سوژه های اصلی مسابقات حرفه ای E-Sports است و با قدرت می تازد.

هر لحظه از مبارزات نزدیک و حساس بازی رینبو سیکس سیج لبریز از هیجان و خطر است. هیجان بازی از همان لحظات اول آغاز می گردد که پهباد خود را در نقشه بازی رها می کنید و حین گشتن به دنبال گروگان ها دعا می کنید که کسی از نیرو های دشمن شما را پیدا نکند؛ یا لحظات نهایی که وقت زیادی باقی نمانده و تصمیم می گیرید به سیم آخر بزنید و با شلیک کردن به دیوار ها و ساخت راه جدید به هدف برسید؛ تمام این لحظات سرشار از هیجان و استرس هستند و در صورتی که به چنین بازی هایی علاقه دارید می توانید از این احساسات دلهره آور لذت ببرید.

این بازی همان قدر که یک تیراندازی اول شخص سریع است، به جنگ های روانی احتیاج دارد. این که بتوانید حریف را به گونه ای کنترل کنید که به نفع شما کار نمایند، در کنار همراهی کردن تیم تان می تواند شما را در این بازی پیروز کند. در این بازی هیچ گاه حس امنیت وجود ندارد. از هر سمتی ممکن است به شما حمله نمایند که البته حملات بیشتر مواقع از چند جهت صورت می پذیرند. سال هاست که دیوارها منبع آرامش بازیکنان بوده اند اما سیستم تخریب پذیری موجود در بازی رینبو سیکس سیج کاری می نماید که نتوانیم به هیچ دیواری اعتماد کنیم.

Left 4 Dead 2

زامبی هایی که در بازی لفت 4 دد وجود دارند اصلا شبیه به زامبی های دیگر بازی ها نیستند. این زامبی ها در موج های خروشان بر شما می تازند، از دیوار ها بالا می فرایند و از روی موانع می پرند. تعداد، سرعت و قدرت بالای این زامبی ها هدف اصلی این بازی را محقق می نمایند؛ همراه کردن چهار بازیکن با یکدیگر برای همکاری و زنده ماندن در جهانی شلوغ و بی رحم این بازی. البته بعضی از زامبی های این بازی جهش یافته هستند و مدل های مختلفی دارند. برای مثال بعضی از آن ها زبان درازی دارند و می توانند با زبان شان باز کنان را اسیر نمایند و وسط سیل زامبی ها بکشند. بعضی دیگر از این زامبی ها می توانند روی بازیکنان بپرند و آن ها را نقش زمین نمایند و دسته دیگری از زامبی ها هم هستند که به سمت بازیکن حمله می نمایند و وقتی که به اندازه کافی نزدیک شده اند، خودشان را منفجر می نمایند.

با وجود جهانی ظاهرا خشن و تاریک بازی لفت 4 دد، این بازی حسابی سرحال است و با شخصیت های خاص خود، دیالوگ های بامزه و در مجموع حس و حال شبیه به فیلم های اکشن بی کله هالیوودی بازیکنان را سرگرم می نماید. طنز تلخ این بازی را همم نباید از قلم بی اندایم. در سال های گذشته بازی های زامبی محور زیادی شبیه به لفت 4 دد عرضه شده اند اما هنوز هم لفت 4 دد بهترین آن هاست. این بازی حالت های مختلفی دارد و حتی اگر بتوانید تمام نقشه های معرکه ای که به طور رسمی برای این بازی عرضه شده اند را زیر و رو کنید، حجم عظیمی از محتوای ساخته شده توسط کاربران انتظار شما را می کشند.

Team Fortress 2

بازی تیم فورترسس پدرعظیم بازی های تیراندازی آنلاین کلاس محور است. دنباله این بازی هنوز هم یکی از بهترین بازی های این سبک به شمار می رود. بازی تیم فورترسس 2 مجموعه ای از 9 شخصیت دارد که همگی جذاب هستند. این شخصیت ها بدون داشتن لباس های خفن مد روز یا گرافیک آن چنانی، فقط با شخصیت پردازی دیوانه وار خود هواداران بی شماری دارند. البته قسمت عظیمی از جذابیت شخصیت های این بازی از صداپیشگی لذت بخش بازیگران آن ها می آید.

گیم پلی این بازی ساده ترین چیز ممکن است. باید شخصیتی دلخواه خود را انتخاب کنید و به داد تیم تان برسید. حالت های بازی هم ساده و سرراست هستند. چمدان را از نقطه آ به نقطه ب ببر. مناطق بازی را تصرف کن. قطار بازی که حاوی یک بمب است را به مقصد برسان. سیل عظیم محتوای این بازی که توسط هواداران ساخته می شوند و بسیاری از آن ها خوراک خنده هستند را به هیچ وجه از دست ندهید. حالت قطار که در بازی اورواچ بسیار محبوب شده در اصل از بازی تیم فورترسس 2 سرچشمه می گیرد و تیم فورترسس 2 است که این حالت را به چیزی که حالا می بینیم تبدیل نموده.

Valorant

شرکت ریوت گیمز که سال ها فقط با عرضه بازی لیگ آو لجندز شناخته می شد با بازی ولورنت چیزی میان کانتر استرایک و اورواچ را ساخت؛ البته این موضوع به هیچ وجه بد نیست. بازی ولورنت به سرعت به یکی از عظیمترین بازی های تیراندازی اول شخص رقابتی تبدیل شد و فهمیدن دلیل این ماجرا اصلا سخت نیست. طیف وسیعی از قهرمانان در این بازی جای دارند که هر کدام از آن ها مهارت های به درد بخور و متعادل مخصوص به خودشان را دارند. سیستم خرید اسلحه در این بازی دقیقا همان چیزی است که سال ها در بازی های کانتر استرایک دیده بودیم.

هر دست از بازی ولورنت بسیار پرهیجان است و علاوه بر دقت و مهارت، به همکاری تیمی احتیاج دارد. دقیقا مثل بازی کانتر استرایک: گلوبال آفنسیو اگر دقت تیراندازی شما بالا نیست یا این که عکس العمل خوبی ندارد این بازی اذیت نماینده خواهد بود. البته به دلیل این که این بازی جدیدتر است، دردسر کمتری از رفتن به مصاف بازیکنان کانتر استرایک که از همان بدو تولد در نقشه Dust 2 می چرخیدند خواهید داشت. این بازی به طور کامل با توجه به مسابقات حرفه ای طراحی شده ولی اگر اهل چنین مسابقاتی نیستید هم می توانید سراغ حالت های بازی خاص بروید که کوتاه و جمع وجور هستند و بدون احتیاج به تمرین بالا شما را سرگرم می نمایند.

این مطلب بر پایه نوشته ای از وب سایت PCGamesN نگاشته شده.